حرفی با تو :)

بن سواق!

دارم لارا فابین می گوشم و چون قرص ویتامین دی رو شب خوردم، دقیقا یه ساعت پیش ... یه جورایی فعال شدم و الان خوابم نمیاد و مشغول مطالعات و نوشتنات همیشگی ام با لپتاپ و گذرم به اینجا افتاد و گفتم تا اومدم بهتون بگم که ... این که هنوز اینجایین و می نویسین خیلی حس قشنگیه ... حداقل واسه خودتون ... شاید یه جورایی زنده نگهتون می داره که می نویسین ... پس بنویسین که نوشتن بیرون جهیدن از صف مردکان است... به قول کافکایِ جان!... منم خیلی وقته که تو استوری های اینستاگرمم می نویسم ... من عاشق نامه ام ... اگه دوست داشتین می تونیم واسه هم نامه بنویسیم ... نامه برقی! :) خیلی باهاش اخت ترم تا وب نویسی ... :) ... مراقب خودتون باشین ... و همیشه نایس باشین و بدرخشین ...